8 maart

Desiba my dear friends,

Eerst en vooral, wat vliegt de tijd hier, ik ziet hier al een maand realiseer ik me net! Het lijkt alsof het hier telkens weer opnieuw weekend is. De tijd gaat hier dus echt veel te snel. Ik wil en moet nog zoveel doen. 

Even weer vertellen hoe het hier de laatste tijd aan toe is gegaan.
Op stage verloopt alles nog steeds goed ;). Ik heb nog steeds heel interessante gesprekken en interacties met zowel studenten als docenten. 14 maart start ik met mijn expressie-sessies. Dit vooral omdat het mij was opgevallen tijdens mijn sessies en contact met studenten en observaties dat ze het hier niet zo makkelijk hebben met het praten in groep. Ze willen dan graag antwoorden en als de leerkracht hen aanduid ‘klappen ze toe’, giechelen ze heel de tijd, mompelen ze het antwoord, zijn ze heel verlegen,…   Dit was me ook opgevallen tijdens het debat. Daarnaast vragen ze ook wat meer (leuke) vrije tijd dus lijken mij die expressie-sessies wel (hopelijk) een interessante input. Ik ben echt wel heel benieuwd. Zowel op de reacties van de studenten als gewoon, ik die de sessies zal geven. Ik hou jullie wel op de hoogte. Daarnaast heb ik een Amerikaanse vrijwilligster ontmoet die hier al meer dan een jaar zit en seksuele voorlichting geeft aan studenten. Doordat het hier niet altijd vanzelfsprekend is om over dit onderwerp te praten, bespreek ik dit eens met haar. Ze zal me zeker en vast wat tips kunnen geven zodat ik hiermee verder kan!

In mijn gastgezin gaat alles ook nog steeds goed. Het is dus deze week de begrafenis van de chief in mijn dorp en dit wordt heel de week gevierd! Wat ben ik blij dat we eindelijk de week van 7 maart zijn want hoeveel uren ik wel niet gepraat heb met mijn hostfather over deze begrafenis. Ik kan ze zelf niet meer tellen! Hij speelt hier een heel belangrijke rol in en soms had hij wel enkele zorgen. Ze praten hier niet altijd even open over de moeilijkheden en problemen dus waren de gesprekken ook niet altijd even duidelijk. Maar goed, nu is het eindelijk zover en ben ik best wel benieuwd hoe ze dit allemaal vieren. I certainly will snap some pictures and flim some moments. 

Dit weekend was ook independence day of Ghana. Ik ben samen met paar vrijwilligers, broer en zussen naar de march gaan kijken. Heel leuk om te zien. Verschillende scholen en organisaties worden uitgenodigd om dan te marcheren. Hier wordt op de school voor geoefend aangezien de jury een award geeft op het beste marcheren. Ik probeer een van deze wat foto’s te uploaden.
Ohja trouwens, voor de taekwando-liefhebbers aan het thuisfront, een van de organisaties was taekwando. Ik heb een leuk filmpje waar ze een dansje hebben met taekwando moves ;).
Daarna heb ik mijn gezin getrakteerd op een namiddagje zwemmen. Wat vonden ze het leuk! Ze zwemmen écht zo graag. Ik heb ze denk ik ook nooit uit het water gezien. Mijn zusje Hannah werd ook echt HELEMAAL wild van de douche! Ze vond het echt zoooooooo leuk dat ik er foto’s van moest trekken.  

Voor de rest waren we een van de avonden uitgenodigd voor een etentje met verschillende vrijwilligers, bij een andere vrijwilligster’s vrienden. Heel gezellige avond! Ondertussen paar keer naar het zwembad gegaan, mensen leren kennen en ook been invited bij een vriend + overheerlijk gegeten. Het klinkt misschien heel cliché maar ze zijn hier allemaal echt zo gastvrij!-Alsof we in België na een paar dagen elkaar te kennen zouden worden uitgenodigd bij de familie voor een etentje ;). 

Thats what I like the most. Naast hun gastvrijheid even opsommen waarom ik hier zo graag zit:

-          De mensen natuurlijk J

-          The greetings. Elke dag als ik doorheen mijn dorpje fiets heb ik een begroetingsmoment met de mensen in het dorp. Maar niet alleen maar in mijn dorp- echt overal. Ze vinden het ook altijd geweldig om dan in dagbanli te praten met een salaminga. Ze praten nu wel altijd wat langer waardoor ik steeds weer nieuwe woorden leer kennen.  

-          De lekkere fried yam met het lekkere sausje

-          Little sister Grace die altijd haar eten deelt met Me titi –buurmeisje

-          Uitstappen met de zussen en broer

-          De urenlange gesprekken met de hostfather over alles en nog wat

-          De praatjes with strangers + de filosofische praatjes over de wereld en vanalles en nog wat 

-          Het warme weer (dat wel soms wat te warm is…)

-          Mijn ochtendrit met de fiets van thuis naar school. Het weer (en de afstand)is echt ideaal om te fietsen!

-          De dagelijkse telefoontjes van vrienden die vragen hoe het met me gaat/hoe de ochtend is/mijn dag is of was/… en die echt maar 1minuut ofzo duren

-          De leuke uitstappen met de andere salaminga’s

-          …

I really love it here! J Uiteraard mis ik wel af en toe enkele dingen maar dat valt echt goed mee! Een van die dingen was kaas maar dat heb ik dankzij het feestje van Wies (andere vrijwilligster die morgen vertrekt; we zijn gaan picknicken met als hapje, dure (!) kaas. Maar we hebben er dubbel en dik van genoten!). Even denken wat ik nog mis… Uhm ja een niet overvolle wc dicht bij de deur. Maar goed ik moet niet klagen ;)