donderdag 14 april 2011

11 maart 2011

Antere salaminga’s,

Even weer een korte update van de dingen die ik de laatste tijd heb gedaan. Hmm even denken, zoveel te vertellen en ik ben zo een ‘goede’ schrijfster :)… 

Eerst zal ik eens beginnen met wat enkele interessante weetjes over de Dagomba cultuur die ik de laatste tijd ben te weten gekomen dankzij mijn hostfather. Elke avond, na het eten hebben we altijd lange gesprekken over vanalles en nog wat. Hij vertelde mij over tweelingen. Zijn broer, die ook in de compound woont, is een tweeling maar dat is niet zo goed. Ik kan me de juiste woorden niet meer herinneren hoe hij het uitlegde, maar het was alleszins niet al te positief. Hij vertelde dat zijn broer een tweeling is, en dat zijn tweelingszus op jonge leeftijd is gestorven. Van toen af aan, is hij eigelijk een soort ‘pechvolgel’, alleszins dat het niet helemaal normaal meer is. Hij zal nooit een normaal leven kunnen leiden zoals een andere broer bijvoorbeeld. Dit omdat de zus altijd het gevoel zal hebben dat hij het leven heeft gekregen en zij niet, waardoor ze hem altijd zal achtervolgen en er altijd wel slechte dingen zullen gebeuren. Ik vroeg dat op een dag een broer of zus wel ooit zal sterven. Hier antwoordde hij op dat dit inderdaad  klopt, maar dat als je ouder bent (getrouwd, kinderen hebt) en je tweelingsbroer/zus dan sterft, het niet erg is. Het is enkel slecht wanneer ze jong sterven. Deze week hebben we ook gepraat over Grace’s (zusje)naam. Hij vertelde dat de mensen hier vaak verschillende namen hebben. Grace tweede naam is Aishatu (als ik het goed heb verstaan). Dit is de naam van zijn moeder. Hij vertelde dat wanneer ze geboren was er heel wat problemen waren. Ze wou geen moedermelk drinken. Ze was een tijdje dan ook ziek. Hier vertelde hij dat dit kwam omdat zijn moeder niet tevreden was met de naam die ze haar hadden gegeven. Hij zei dat zijn moeder als het ware ‘terug was gekomen’ en het daarom belangrijk was om haar naam te behouden. Nadat ze deze tweede naam kreeg, ging het ook terug beter. Hij vertelde dat dit niet wordt gedaan bij Moslimgezinnen. Dit was me al opgevallen dat heel wat katholieke studenten ook moslimnamen hebben. De ouders van mijn hostfather zijn moslim, vandaar de naam. 

Vorige update had ik gezegd dat we van plan waren om spagettie te maken. Het winkeltje met al de ingrediënten was gesloten waardoor we yam hebben gemaakt. Sharlon had mayonaise mee en één van de moeders vond het echt zoooooo lekker dat ze het potje heeft gegeven. De volgende ochtend zei ze mij dat ze de mayonaise niet kan eten met thee of water, aangezien dit echt wel niet lekker is. Heel grappig. Ik had haar dan uitgelegd dat ze dit kan eten met brood of vlees of yam, niets vloeibaars. Nu eet ze vaak in de ochtend brood met mayonaise ;). Onlangs heb ik ook een royco minut soepje laten proeven –asperges. Dit had ik gekregen van een andere vrijwilligster die nu terug vertrokken is naar België. Een van de zussen zei dat ze dit ook hadden gekregen van een vrijwilligster maar dat ze niet wist hoe ze dit moesten gebruiken. Het werd dan wat gezien als kruiden voor bij de TZ. 

Nu even een update van de dingen die ik de laatste dagen heb gedaan. Deze week hebben we met de organisatie Koesjie gemaakt (geen flauw idee hoe je het typt). Dit is gemaakt op basis van bonen, eieren, ajuin, peper, tomaten, zout en water. Deze ingrediënten moet je mixen en opkloppen tot het wat opstijft. Vervolgens bak je het in olie en mmmmm dinjassa pam (=heel lekker)! Ik heb mijn kookkunsten naar boven gehaald en heb dan ook de ingrediënten opgeklopt. Heel leuk om te doen, wel vermoeiend. Ze waren dan ook heel lekker en we hebben ervan genoten. Daarna hebben we op de motorking gereden. Dit is een brommertje waar er pure water(=zakjes water) mee wordt vervoerd. Wat hebben we gelachen! We zaten met 10 salaminga’s en Namawu op dat karretje en hebben wat rond gereden.  Dit trok dan nog meer de aandacht van de mensen. Na onze avontuurlijke rit, hebben we nog lekker gediscussieerd vrouwen><mannen, op z’n Ghanees, over het hebben van meerdere vrouwen. We hebben de avond geëindigd met een lekker fanijsje. Het was echt heel gezellig! Volgende keer gaan we banku(mmm) maken, zodat wanneer ik terug kom ik een echt Ghanees etentje kan organiseren. Een eetfestijn!

Vorig weekend zijn we uitgenodigd geweest door een goede vriend Emmanuel naar zijn kerk. Er was een koorcompetitie tussen verschillende kerken. Met de trotro richting de andere kerk waar het zich afspeelde. Toen werd er al gezellig gezongen, echt prachtig! Aangekomen waren er zo’n 7 verschillende kerken die deelnamen aan de competitie. Ze zongen elk 2 liedjes. Er was een jury die keek naar de performance, outfit, zang, instrumenten, context (inhoud liedjes). Het was echt heel gezellig, lekker meegedanst en geklapt. Op het einde werden de uitslagen in het dagbanli gezegd. Opeens juichte onze groep suppppeeer hard. Sharlon en ik dachten ‘oh we zijn eerste, woehoooeeew!’ Uiteindelijk bleek dus dat we derde waren, maar dat was ook het juichen waard ;). Jammer genoeg is nu onze leuke vriend onverwachts vertrokken naar Accra voor 6 maanden- we gaan hem missen!. 

Zondag naar het zwembad gegaan met mijn broers en zussen en het stad gegaan om op stap te gaan. Een lekker luxe kamer gekregen met airco en douche in de guesthouse. We zijn opgehaald geweest door een vriend en daar heb ik een lekkere brandwonde aan over gehouden. De pijp, of hoe je het ook noemt waar de uitlaatgassen uitkomen, is niet afgedekt waardoor je je heeeeel makkelijk kan verbranden aangezien dat super heet is. De volgende ochtend pas verzorgd, dankzij nurse Sharlon, maar ondertussen is het ontstoken! Echt heel voos. Veerle(andere vrijwilligster) heeft dit ook al voorgehad en die heeft toen 2 a 3 weken uit het water moeten blijven- wat handig als je eerste volgende halte de watervallen zijn. En dat van mij is dan nog ontstoken ook. Dit zal een tijdje geen water zijn voor mij! Voor de rest was het een heel gezellige avond en hebben we lekker kunnen uitslapen (tot 8u30!).  

Voor de rest is het momenteel suppppeeer hard aan het regenen! Echt niet normaal. Ik zit in mijn hutje, met 2 emmers aangezien het binnen regent zonder enig licht aangezien de stroom is uitgevallen ;-). Gelukkig heb ik gezelschap in mijn kamer van de zus. 

Ik zal nu waarschijnlijk een tijdje niet meer updaten. Ik heb nu een maand vakantie (paasvakantie) en heb bezoek van de zuster dus ik ga rondtrekken! Ik hoor jullie dus over een paar weken. 

Liefs,
Somaya

zaterdag 2 april 2011

Update

Antere Salaminga’s,

Het is weeral een tijdje verder! Ik zie dat ik al een paar weken niets meer geschreven heb. Nog eens; wat vliegt de tijd hier!Even denken wat ik de laatste tijd nog allemaal heb gedaan…

Eerst en vooral verloopt hier alles, nog steeds, heel goed! Zowel op stage als thuis. Het is hier echt geweldig :). Ik val in herhaling, maar de tijd vliegt veel te snel voorbij.
Normaal gezien ging ik vorig weekend naar Bolga (trouw), maar door omstandigheden zijn de plannen gewijzigd. Dit betekend dus dat ik aanwezig kon zijn op het trouwfeest van Mr. Matthew. Dit is een collega van de BCI. Hij was de laatste periode echt zo cheerfull. Ik heb hem ook kunnen helpen met mijn ‘word’kunsten- ik heb zijn programma ‘ontworpen’. Hij was zeer gelukkig, aangezien hij maar niemand kon vinden die het kon maken. We hadden met verschillende leerkrachten afgesproken om 7u30 in de school. Ik had mijn Ghanese outfit aan en uiteraard trok dat meteen de aandacht toen ik in mijn village rondliep met allemaal de vraag ‘Je ka channa?’ (Where are you going). Aangekomen op school werd ik gezien als een échte Ghanese; de kleren, de kleur en de naam. Yes yes, i’m still getting browner.
De principal was mooi op tijd, maar de andere leerkrachten niet ofcourse ;). We zijn uiteindelijk vertrokken om 8u30 richting Savelugu, het was niet in Savelugu zelf maar een dorp ervoor. Dat is zo’n 30minuutjes rijden met de motor. Met een rok op de motor zitten is écht niet handig! Gelukkig had ik mijn doek mee en kon ik mijn rok helemaal optrekken en dit errond doen. Voorbereid op alles. The travel verliep goed. Ik heb wel 3 keer van motor moeten veranderen omdat er altijd wel iets scheelde. Het was een goede weg, totdat we de dusty road opkwamen. Ik snapte niet hoe de principal zijn ogen kon openhouden! Goed en wel aangekomen in hometown van Mr Matthew. Eerst de familie begroet, wat fotootjes getrokken en vervolgens naar de kerk. De katholieke studenten hadden een bus gehuurd om er ook bij te zijn. Ze waren heel enthousiast en ze zorgde voor heel wat ambiance. De ceremonie was heel leuk;er werd veel gepreached, gezongen, gedanst,… In begin werden de gasten ook voorgesteld. Toen we het programma maakten(Mr Matthew en ik) zei hij dat ik er ook tussen moest staan, aangezien ik hem geholpen had met het programma. Uiteraard vond ik dit echt niet nodig-ik was blij dat ik kon helpen. Toch heeft hij dan toch mijn naam doorgegeven aan één van de priesters en werd mijn naam afgeroepen in de micro; en moest ik even rechtstaan en iedereen groeten. Het trouwfeest was heel leuk. Je zag in begin hoe gespannen ze waren. Nadat de pastor ‘you may kiss the bride’ zei (en ze elkaar knuffelden; er wordt niet gekust in het openbaar) en ze officieel husband and wife waren, leken ze helemaal opgelucht! Er werd eindelijk gelachen en niet meer met de been getrild. Vervolgens lekker gegeten. Rond 15uur zijn we teruggekeerd en heb ik mijn huis getoond aan de principal. Er was heel veel volk(muziek, dans…), aangezien we die dag een nieuwe chief kregen. Mijn plan was om na de leuke vroege ochtend even te rusten maar dit was natuurlijk niet aan de orde ;). Aangekomen ben ik de nieuwe chief gaan begroeten met mijn hostfather. We keerden terug naar huis en hij haalden opeens een guiniphauw (geen flauw idee hoe je het typt) uit zijn kamer. Beste wel grappig, hij is altijd zo druk bezig dat hij niet wist waar hij het beest moest zetten dus zette hij het in zijn kamer. Ik heb er een leuke foto van getrokken! Het was dus weer een zeer leerrijke en cultuurvolle zaterdag.

Op stage verloopt alles nog goed. Ik ben –eindelijk- gestart met de seksuele voorlichting. Doordat de studenten van het eerste en tweede jaar opnieuw examens hebben is het niet mogelijk om én dramasessies te doen én seksuele voorlichting te volgen. Dit zou wat teveel zijn,aangezien ze ook nog moeten studeren. Daarom focus ik mij nu op de derdejaars. Dit komt heel goed uit, aangezien ze na de vakantie examens hebben en normaal gezien afstuderen dus ook niet meer de kans zullen krijgen om deze sessies te volgen. De eerste sessie was een introductiesessie over enkele ‘huis’regels die we moeten volgen tijdens de sessies, het lichaam en praten over relaties. De studenten hadden heel wat vragen over alles en nog wat. Heel interessante en boeiende interacties! Ik heb ook een questionbag gemaakt, waar de studenten hun vragen mogen neerschrijven als ze deze niet klassikaal willen vragen. Er zijn al veel vragen in de bag geraakt J. Ik kijk er naar uit om de volgende sessies te geven. 

Voor de rest ben ik in de week wat luxueus gaan doen. In de avond met nog andere vrijwilligers naar het restaurant Luxury gegaan en pizza gegeten- mmmmm J.
Na het werk naar town gegaan naar het cultureel centrum bij enkele vrienden en daarna naar het cultureel dansen gekeken. Elke dag trainen ze en oefenen ze allerlei verschillende culturele dansen-very nice.Ze zeggen dat ik ook eens mee moet dansen. Maar de dansen zijn echt zo moeilijk dat zij het er zelf moeilijk mee hebben! Deze week ook een zieke vrijwilligster gaan bezoeken- Malaria en Salmonella- volgens my nurse salaminga sister heb ik een sterk immuunsysteem, nog niet ziek geworden.
Normaal gezien waren we dit weekend van plan om het Ghanese nachtleven te ontdekken- het is Veerle (andere vrijwilligster) haar laatste weekendje. Dit gaat helaas niet door. Enkele jaren geleden is er een heel belangrijke Dagomba chief vermoord geweest in Yendi. Een partij had toen gezegd dat als de citizens voor de partij stemmen, ze er voor zullen zorgen dat ze da daders vinden. Deze partij heeft gewonnen. Deze week was het de trial, 15 mensen waren opgepakt maar de rechter had niet voldoende bewijzen waardoor ze zijn vrijgelaten. Dit zorgde voor heel wat opstand- ze zijn ervan overtuigt dat zij het hebben gedaan, ze hebben voor de partij gekozen en ze arresteren de daders niet. Hierdoor was er dus heel wat opstand (dingen in brand gestoken enzvoort). Nu is er een avondklok; na 23uur mag je niet meer op straat komen omdat het niet echt veilig zou zijn. Dus vandaag komt een saliminga sista, we gaan als we in de buurt de ingrediënten vinden (anders moeten we nog helemaal naar town) spaghetti proberen te maken voor het gezin. Daarna zijn we uitgenodigd door een vriend om naar een zangcompetitie te gaan van zijn koor. 

Hoe verloopt het in België anders? Hoe gaat het met de wereld eigelijk? Ik heb geen flauw idee wat er op de wereld gebeurt… Geen televisie, wel (als er verbinding is) radio maar daar praten ze enkel over Ghana ^^. 

Ok maar goed, ik hoop dat alles goed verloopt!

Voor de carnaval gangers daar in Halle city, veel plezier! 

Liefs,
Somaya