What I've been doing

7 februari 2011

Salamaleykoum salaminga’s,

7 februari was het mijn eerste dagje in Tamale, dé stad waar ik gedurende 4 maanden zal wonen.
Even kort vertellen hoe mijn eerste daagjes in het, warme(!), Ghana waren.

4 februari was een veel te lange dag. Het leek wel een eeuwigheid te duren. Opgestaan om 6uur  ’s morgens, verrast door Marieke en Milan( nog eens danku daarvoor ;)), vliegtuig vertrokken met een vertraging van een halfuurtje, eindelijk in Londen en daar dan ook maar eens een paar uur wachten. Gelukkig heb ik me wat bezig kunnen houden met het windowshoppen, had ik een lekkere lunchbag mee en heb ik me bezig kunnen houden met de Flair en Feeling (danku dames). *Trouwens ik heb een man in Tamale heel gelukkig kunnen maken door hem dit te geven* Eens in het vliegtuig was er opnieuw een vertraging. De rit heeft 7uren geduurd, doordat er iets stuk was en we dus niet té snel mochten vliegen. The African way with some delay J. Film gekeken, buiten gestaard (maar door de vele mist zag je eigenlijk niet veel),gepraat met mijn Noorweegse buur (die al voor de 5^e keer naar Ghana ging, zijn vrouw bezoeken) en wat geslapen. Eindelijk geland, tijdens het uitstappen zie ik twee andere studenten van HUB en zijn we door de douane gegaan. Ging heel snel. Om 23uur lokale tijd betrad ik voor het eerste keer, de Ghanese grond! Eerste indruk; ooooooohhhh it is sooooo hot! Zalig-euforisch moment. Yvan en taxidriver wachtte ons op en we kwamen aan bij Victoria’s house waar we 2 nachten zijn gebleven. Victoria is een ontzettend lieve vrouw en verwelkomde ons meteen; Akwaaba (welkom) – Mesabi (danku).

Volgende ochtend opgestaan om 7uur 30. Allemaal nog zeer moe én zweterig. Lekker ontbeten (egg sandwich with vegetables) en vertrokken met Evans naar de stad. Hele dag wat rondgelopen en dingen gezien en in de namiddag naar het strand geweest. Uber grote golven. En met uber bedoel ik dus dat als je op het einde van een golf zit je paar keer tuimelt onder water. Daarna lekkere verse vis gegeten met rijst, met de handen, entertainment op het strand (reagge men singing some songs), … . Volgende ochtend zéér vroeg opgestaan, om 5u30 aangezien we om 6u30 naar de bushalte moesten gaan om te vertrekken naar Tamale. Een lange rit van 12uur, vertrokken om 9u maar het was een luxebus. Er was tv, waar er Ghanese dramatische filmen werden afgespeeld ;) én airco. De airco stond wel veel te hard, ik had het zelf koud terwijl het buiten 35 graden was ofzo. Om 21u30 aangekomen in Tamale- eindelijk!

Alle vrijwilligers en studenten die in Tamale gaan of naar Bolga doorreizen komen eerst hier terecht. Bij het huis van Kaka, naast de office van Meet Africa en the Business college. Kaka is de baas van het huis. Ze wonen hier met ongeveer 42man en zijn moslim. Je ziet meteen dat zij degene is die alles beslist. Iedereen respecteert haar ook! Zij heeft het hier voor het zeggen. Wat zij bijvoorbeeld aan tafel doet, mag jij ook doen. Als zij eet, eten wij ook mee met haar, als zij praat moet je luisteren… Ze vertelde dat ze al enkele keren gereisd heeft. Ze is al naar Zwitserland gegaan (één van haar zonen woont daar), naar de VS (dat ze écht niet leuk vond), Duitsland en Nederland. Een heel bijzondere vrouw! Rond het huis van Kaka en haar familie, wonen wat verder de studenten van de Business school aangezien de school er net naast is. Wat ik momenteel gezien heb, bestaat het domein dus uit de school, een tuintje, een ‘werkplaats’ waar ze fruit drogen en verpakken,huis van Kaka en hostels voor de studenten die na school niet naar huis keren.

Eerste dag in Tamale hebben we een rondleiding gekregen en heb ik mij een fiets aangeschaft, met al de vrijwilligers. Een hoopje salaminga’s bij elkaar (9, trekt wel de aandacht;)). Heel gezellige stad en vriendelijke mensen! Ik heb het gevoel dat mensen in Tamale veel warmer zijn en je sneller aanspreken. Ik zie het helemaal zitten om hier vier maandjes te wonen.  Daarnaast heb ik ook the Business college international gezien, plaats waar ik stage zal lopen. Een korte rondleiding gekregen van Jente, andere vrijwilligster van België. Wel spannend allemaal. 

De taal hier in Tamale is Dagbanli. Ik had eindelijk wat woorden geleerd in het Twi (in Accra), maar helaas pindakaas wordt het hier niet gebruikt. Mijn nieuwe woorden zijn:

Amarraaba-Welkom
Deseba- Goedemorgenà Antwoord: Naa
Anoéla- Goede avond àAntwoord: Naa
Salamaleykoumà Antwoord: Waleykoumsalam (het is precies in elk land iets anders. Marokko: Aleykoumsalam, Senegal: Maleykoumsalam)

Ik moet wel zeggen dat de taal hier best wel moeilijk is, maar goed ik heb 4 maand de tijd om het te leren!

8 februari

Het is dinsdag 8 februari. Mijn kamergenoten zijn vertrokken naar Bolgatanga. Deze ochtend naar the business college school gegaan. Kennis gemaakt met de directeur die ook mijn stagebegeleider zal zijn. Een hele vriendelijke man! Hij verwelkomde mij meteen. Het was een korte kennismaking aangezien hij zich niet lekker voelde dus zal ons gesprek voor een andere keer zijn. Ik werd voorgesteld aan iemand van de office, die me de school wat heeft rondgeleid. We zijn dan in verschillende klassen binnen gegaan zodat ik me kort kon voorstellen. Toen ik me voorstelde en uitlegde wat mijn taak ging zijn, kreeg ik meteen reacties! Ohja, ook van de puberale jongens die zich afvroegen waar ze mij konden vinden ;). Ze leken enthousiast te zijn.

Het is een school dat is ontstaan in 2003. De klassen zijn opgedeeld naargelang de cursussen. Je hebt ‘arts’, ‘business’ en ‘home economics’. De leeftijden zijn dus gemixed aangezien ze kiezen naargelang het vak. Toen ik uitlegde hoe het bij ons verliep, leek hij het wat ‘raar’ te vinden aangezien je meestal in een klas zit met medestudenten van dezelfde leeftijd.
Er zijn verschillende klassen, vrij groot en vrij veel studenten. Deel van de studenten leven in de hostel en anderen keren terug naar huis na de lessen. Voor de rest is het me nog niet echt allemaal duidelijk wat er precies wordt gedaan. Dit zal ik de komende dagen zeker en vast wel ontdekken!

Vandaag is ook de dag dat ik naar mijn gastgezin ga. Dit is wel nog niet echt zeker aangezien er nog iets geregeld moest worden.

Goed, ik kijk er al naar uit om mijn volgende avonturen neer te schrijven! Hoor jullie nog eens.

Liefs,

11 februari 2011,

Vandaag is het vrijdag, en ben ik nu al paar dagen in mijn gastgezin. Dit is nog even wennen. Ik zit in een traditioneel gezin. Heb mijn eigen hut (weliswaar met licht) en bed, wassen wordt gedaan in een hoekje waar je eerst je emmer water moet vullen. Best wel vervelende hoogte aangezien ik me heel de tijd moet bukken, anders ziet het hele dorp mij. Het eten valt best wel mee, ook al heb ik geen eetlust (door de warmte) wat heel vervelend en onbeleefd overkomt voor het gastgezin! Ze denken dat er iets met mij scheelt omdat ik zo weinig eet. Wat dus niet zo is. Ze geven gewoon heel veel eten;). Trouwens moet ik eigenlijk nog het echte eten leren kennen! Tizet. Dit heb ik onlangs eens geproefd en hier zal ik denk ik echt pas weinig van eten omdat ik het gewoon niet echt lust. Nochtans had ik dit al in Nederland gegeten en bij familie Kaka en dat was best wel lekker.
Mijn ‘wc’ is superdeluxe, ik heb een groot veld met wat gras aan de overkant van de straat ;-).

Mijn gezin bestaat uit, toch voor zover ik het heb verstaan, uit 2 vrouwen met kinderen. Ik weet niet goed welk kind van wie is, maar dat maakt hier ook niet echt uit. We zijn hier allemaal broeders en zusters. Je hebt Mary (de oudste dochter), Hannah (2^e dochter), Grace (jongste van het gezin), Azayah(zoon) en wie de andere bewoners juist zijn moet ik nog ontdekken.  Het zijn heel vriendelijke mensen, maar best wel moeilijk om mee te communiceren. Enkel de vader spreekt goed Engels en de kinderen een beetje (maar meestal zijn die wel bezig). De vrouwen praten enkel de lokale taal, dus zijn het echt wel de basiszaken die ik tegen hun kan zeggen (goedemorgen/middag/avond, antwoord op hun vragen en can I help you met gebaren). Dit is dus nog even aanpassen.

De stage is zeer aangenaam! Super vriendelijke collega’s waar ik me best wel mee kan vinden. Allemaal heel sociaal, open en geïnteresseerd in wat ik hier ga doen, wat typisch Belgisch is enzovoort. Momenteel ben ik de dingen wat aan het observeren hier op stage (lessen aan het volgen, om te weten te komen hoe de interacties hier juist zijn). Best wel interessant om naar te kijken! Heel veel interactie tussen leerkracht en student + respectvolle maar losse relatie met elkaar. Echt op z’n Afrikaans. Daarnaast ga ik wat contact opzoeken met de studenten om hen wat beter te leren kennen. Maandag is het Valentijn en blijkbaar is dit hier op de school een big deal, er wordt vanalles georganiseerd. Een goede gelegenheid dus om me wat meer te mengen tussen de studenten. Ook heb ik een meeting gevolgd van de katholieke studenten (de meeste studenten zijn Moslim of Katholiek). Ze komen elke vrijdag samen om zaken uit de bijbel te lezen, elkaar advies te geven hoe je juist moet leven als een goede Katholiek… Heel interessant!  De andere studenten, moslims, gaan dan naar de moskee. Voor de rest zijn de studenten hier heel vriendelijk en open. Ik kijk er al naar uit om hier zaken op te starten!

PS foto's komen later!